Eerlijk is eerlijk ik vind het nog steeds spannend en soms dood eng om echt te kiezen voor wat ik wil en te gaan staan voor wie ik ben: Een creative healer. Ik verstop mij achter twijfel en angst uit het verleden. Verzin excuses om iets niet te doen en waarom iets niet werkt.
De enige echte reden voor mij wanneer iets niet werkt is wanneer ik niet volledig achter mijzelf sta en mijzelf niet laat zien! Niet aan mijzelf en niet aan de wereld. De rest is afleiding en zijn excuses.
Als kind wilde ik zangeres worden en mensen raken met muziek. Ik stelde mij dan voor dat er een heleboel mensen waren die naar mij kwamen luisteren en die geraakt werden door mijn muziek en mijn stem. Ik stond te zingen uit mijn slaapkamerraam.
Als kind praatte en speelde ik met, zoals we het destijds noemden, onzichtbare denkbeeldige vriendjes. Ik was nooit alleen en ben nog steeds nooit alleen. Als kind worden de ‘denkbeeldige vriendjes’ geaccepteerd door de omgeving. Als volwassenen word je fout gemaakt. Als verdedigingsmechanisme oordeel ik over mijzelf om de ander voor te zijn.
Als er een client op mijn tafel ligt gaan mijn handen aan. Soms heb ik het gevoel dat er vuur uit mijn handen komt zo intens stroomt de energie. Het is altijd een wisselwerking tussen mij en de client. Hoe meer de client kan ontvangen hoe intenser de energie lijkt te stromen. Hoe meer ik kan ontvangen hoe meer ik kan bijdragen aan mijn leven en dat van mijn clienten.
Vorige week heb ik een lied geschreven. Geïnspireerd door onder andere Freddie Mercury. Nu begrijp ik dat mijn fascinatie voor bepaalde mensen en muziek inspiratie is.
Binnenkort zal ik het lied met jullie delen.
Mag ik je uitnodigen te gaan staan voor wie jij bent? Stapje voor stapje. Welke stap kan jij daar vandaag voor nemen?